Terwijl de aardbeving een paar duizend kilometer zuidelijker honderdduizenden berooiden achterliet, wind ik me op als ik de krant lees. Onder andere over de megawinst bij Friesland Campina, terwijl in het jaarverslag toch alweer banenverlies vanwege de komende krimp in de veestapel ‘voorspeld’ wordt. En dan ook nog “we hebben de gestegen prijzen niet helemaal doorgerekend, om te zorgen dat onze producten voor de massa bereikbaar blijven”. Mijn vraag is dan: waarom moeten je prijzen nog steeds omhoog als je winst met 70% stijgt?
Verderop een stuk over ‘esthetisch kapitaal’, iets wat zelfs door het Centraal Planbureau erkend wordt als economische factor…Schoonheid is – kennelijk – te koop en wordt daarmee een afgedwongen eis volgens door iemand buiten jou opgelegde maatstaven… Zonder botox geen baan, heel kort door de bocht.
Ik word van beide berichten – hoe verschillend ook – wat verdrietig.
Wie bepaalt wat schoonheid is? Synoniem aan rimpelloos, slank, eeuwig jong en met een perfect gebleekt gebit en een neus die is bijgeschaafd volgens de gemiddelde esthetische eisen? In ieder geval heb je een dikke portemonnee nodig om eraan te voldoen. Daar doe ik niet aan mee. Ik heb mijn eigen maatstaven, mijn bloedeigen ideale uiterlijk. Ik wil stralen! Daar ben ik waarachtig niet te oud, te leleijk of te dik voor. En intussen mag ik er altijd zijn, precies zoals ik op dat moment ben! En jij ook!
Waarom is onze hele economie gebaseerd op iets wat we niet hebben? Waarom is onze economie geen uitdrukking van wat we al zijn? Niet iets wat altijd enigszins onbereikbaar blijft buiten ons om, maar de ultieme uitdrukking van de wensen in ons hart?
Zelf geloof ik heilig dat je mooi bent als je vol zekerheid durft te laten zien wie je bent. En dat je je eigen identiteit voedt met zaken die jij belangrijk en prettig vindt. Een uiterlijk waarvan jij geniet hoort daar absoluut bij! Als jij dan voor Botox gaat, juich ik dat toe, maar leg het mij niet op! Vier je uniciteit, dát is je schoonheid. In alle soorten en maten!
Waarom is onze economie gebaseerd op een fictie: namelijk groeiende geldbedragen? Het geld is een bruikbare, maar fictieve intermediair voor de uitwisseling van goederen en diensten. Meer niet.
Investeer je méér dan verdubbelde winst in de ontwikkeling nieuwe producten die zuivel kunnen vervangen, zodat een zuivere atmosfeer en de eliminatie van uitbuiting van dieren onze toekomst kunnen worden… Het is maar een tipje.
Misschien houdt ‘nourishing by nature‘ in essentie wel in dat je blijvend en méér investeert in de mensen die dit voor onze samenleving mede kunnen waarmaken…(En misschien is dat precies die persoon die geboren is met een lichaam dat hele andere esthetische maatstaven uitdrukt…)
Of houd je je liever aan verouderde maatstaven totdat wij hier ook met de neus op de feiten gedrukt worden?
Waar gaat het nu eigenlijk echt om in de economie? Honderdduizenden mensen in Turkije en Syrië kunnen daar momenteel over meepraten…
Geef een reactie